شاید برای خیلی از ماها باور کردن بعضی از حرفهایی که می شنویم کمی سخت باشد.
اما در روزگاری نه چندان دور جوانانی بودند که ...........
می خواهم خاطره ای از شهید سید حسین علم الهدی برایتان بیاورم.
ازاده قهرمان برادر جولا می گوید:
در ایامی که سید حسین،فرمانده سپاه هویزه بود،روزی با وانت سپاه با یکدیگر به اهواز امدیم.حسین نزدیک کبابی ترمز کرد و رفت سفارش چندین سیخ کباب داد.من تعجب کردم،که چطور ایشان خرج اضافی می کند؟کبابها را گرفت و حرکت کردیم..به یکی از مناطق مستضعف نشین رفتیم و سید حسین درب چهار یا پنج خانه را زد و هر کدام درب را نیمه باز می کردند،ایشان کباب ونان را به انها می داد و بدون اینکه کسی را ببینیم درب را می بست.بالاخره فقط دو تا از کبابها باقی ماند.ظهر به منزل ایشان رفتیم و مادرش با شادی به استقبال سید حسین امد.سید حسین سفره را باز کرد و به من گفت،باید کبابها را بخوری.هر قدر اصرار کردم ایشان از کبابها نخوردوغذای ان روزش تنها مقداری نان و سبزی بود.
به نقل از کتاب لحظه های اشنا
